Hoe vind je dat het met de herstructurering van de geboortezorg gaat?

“Die herstructurering is een antwoord geweest op Een goed begin, het rapport naar aanleiding van de hoge kindersterfte in Nederland. Daar zijn een paar adviezen uitgekomen waarvan ik denk dat er bij sommige misschien een beetje te hard van stapel wordt gelopen. Zeker als het gaat om de integratie van de zorg, de eerste en de tweede lijn gezamenlijk, daar zie ik nog wel wat stappen die zijn overgeslagen. Ik denk bijvoorbeeld dat de kraamzorg veel te weinig betrokken wordt bij projecten en daarnaast zie ik, in elk geval in Breda, waar ik werk, ook nog niet echt een kwaliteitsverbetering in de tot nu toe gepresenteerde plannen. E.e.a. lijkt eerder ingegeven door de wens het marktaandeel te behouden of te vergroten of misschien uit angst om cliënten te verliezen.”

Waar komt die angst vandaan?

“Nou, gynaecologen hebben net als iedereen in de geboortezorg te maken met
een daling in het geboortecijfer en daarnaast zijn de maatschappen van
gynaecologen en verloskundigen zo groot geworden dat de pot onder veel meer
mensen verdeeld moet worden. Door met de eerstelijns verloskundigen
gezamenlijk trajecten als echo-centra op te richten worden clienten indirect ook
aan de tweede lijn gebonden en of de cliënt daar uiteindelijk voordeel van heeft,
betwijfel ik nog. Ik zie voorlopig nog geen kwaliteitsverbetering, in elk geval niet
in Breda. En of het nou zo fijn is voor de cliënten om voor elke echo, ook
eerstelijns echo’s, altijd naar het ziekenhuis te moeten dat betwijfel ik ook een
beetje. Een van de adviezen uit Een goed begin was een betere samenwerking
(lees overdracht van de eerste naar de tweede lijn) Het was geenszins de
bedoeling alle zwangeren het ziekenhuis in te krijgen.”

Zie je een soort ‘verziekenhuizing’ van de zorg?

“Ja, dat denk ik wel. De verloskunde in de buurt, dat gaat er nu een beetje af. Alles gebeurt nu in het ziekenhuis. Niet alleen door de herstructurering, ook door de media die een grote rol hebben gespeeld bij bijvoorbeeld het thema pijnbestrijding. Er is daardoor wel een toename van het aantal medische indicaties bijgekomen.”

Hoe zou jij het liever aanpakken?

“Ik zou zeggen: pas op met die denderende trein naar integrale zorg. Ik vind dat er nog even goed gekeken moet worden of die cliënt nou echt wel gebaat is bij die ontwikkeling. En ik zou zeggen, zet er in elk integratie project een cliëntenraad bij en betrek de kraamzorg er ook in, dan heb je de beste kans op een richting die niet teveel schade doet aan de fysiologische zorgverlening.”

Wat vind jij van de integrale zorg? Wordt zwanger zijn alsmaar meer een medische kwestie?