De Amerikaanse mensenrechten advocaat Hermine Hayes-Klein is oprichter van Human Rights In Childbirth (HRIC), een stichting die opkomt voor de fundamentele rechten van zwangere vrouwen, zodat ze zelf mogen beslissen over hun bevalling en bijvoorbeeld niet gedwongen worden om akkoord te gaan met een keizersnede: “bevallen zou over meer moeten gaan dan alleen maar overleven! Het is een van de fundamentele rechten van de mens!”
De Amerikaanse Hermine beviel twee keer in Nederland waar ze destijds woonde. Beide keren werd ze bijgestaan door de inmiddels in opspraak geraakte verloskundige Laura van Deth.
Hermine:
“Het is een van de fundamentele mensenrechten dat vrouwen mogen kiezen in welke omstandigheden ze willen bevallen. Dat recht wordt geschaad als bevallingsprofessionals het risico lopen op wettelijk strafmaatregelen als ze deze vrouwen thuis bijstaan. De wet verandert niets aan de keuzes die vrouwen maken over voorplanting, maar het kan er wel voor zorgen dat die keuzes ondergronds gaan, en in dat geval maakt het ze gevaarlijker, niet veiliger. In veel landen wordt vrouwen verteld dat ze geen andere opties hebben en krijgen ze een keizersnede opgedrongen. Ik heb zoveel verhalen gehoord over vrouwen die slecht zijn behandeld tijdens hun bevalling, maar nergens een poot aan de grond krijgen ‘omdat ze nog leven’! Geen advocaat die er dan aan wil beginnen om een arts aan te klagen. Maar bevallen zou over meer moeten gaan dan alleen maar overleven! Het is een van de fundamentele rechten van de mens.”
In veel landen, zoals in sommige staten van de Verenigde Staten, is het voor vroedvrouwen bij wet verboden om vrouwen bij te staan bij een thuisbevalling, en daarom vinden thuisbevallingen clandestien plaats. Maar ook in Nederland krijgen vrouwen die er voor kiezen om thuis te bevallen tegen het advies van hun gynaecoloog het zwaar te verduren: “Dat verbaasde me zo! zegt Hermine, “Dat er zelfs in Nederland dus geen echte vrije keuze bestaat! Er was een mevrouw, laten we haar Heleen noemen, die een medische indicatie had, maar toch besloot om thuis te bevallen. Haar verloskundige had van te voren al gezegd dat ze een ‘slechte moeder’ was als ze niet in het ziekenhuis zou bevallen, dus toen Heleen weeën kreeg besloot ze nog even te wachten om de vroedvrouw te bellen omdat ze anders bang was dat die haar meteen door zou sturen. Baby werd geboren, alles was mooi, en relaxed. Precies zoals Heleen het wilde. Maar toen de vroedvrouw kwam was ze meteen bij binnenkomst al woedend op Heleen en wilde ze dat moeder en kind onmiddellijk naar het ziekenhuis zouden gaan voor onderzoek. Om er vanaf te zijn gingen ze erheen en toen zijn ze vier dagen lang vastgehouden voor ‘psychologische evaluatie’. Zowel de moeder als de vader werden geïntimideerd en er werd gedreigd dat ze ook hun andere kinderen weg zouden halen omdat ze het leven van hun kind in gevaar zouden hebben gebracht. Dit soort intimidatie zou strafbaar moeten zijn!”
Hermine zit vol met dit soort verhalen, zowel over verloskundigen die in het geheim hun werk moeten doen en zelfs, in sommige landen, het gevang in gaan omdat ze vrouwen thuis bijstaan. Zoals haar eigen verloskundige Laura van Deth, die werd aangeklaagd omdat ze tegen doktersadvies in toch een thuisbevalling begeleidde.
“Deze vrouw wilde per se voorkomen dat ze zou worden gedwongen tot een keizersnede. Ze had dat uitgebreid besproken met haar gynaecoloog en alles was prima tot de arts in de negende maand opeens zei ‘Dus, wanneer doen we de keizersnede?’. Het werd een discussie waar ze niet uitkwamen, de dokter bleef op zijn strepen staan en zei op gegeven moment zelfs ‘Wie denkt u dat hier de kapitein van dit schip is?!’. Uiteindelijk werd de vrouw tijdens haar bevalling bedreigd met de kinderbescherming en onderging ze toch een keizersnede waar ze zelf het nut niet van in zag. Ze vond het zelf een hele traumatische ervaring.”
Hermine:“Toen dacht ik, er is behoefte aan advocaten met verstand van bevallen.”
Om in dit soort gevallen overal ter wereld te kunnen helpen organiseerde Hermine, die zelf advocaat is, samen met de GeboorteBeweging een aantal conferenties over de rechten van de vrouw tijdens de bevalling en daarna richtte ze de stichting HRIC, Human Rights in Childbirth, op. Ze is nu bezig met een crowd funding initiatief op de website Indiegogo om haar stichting gesubsidieerd te krijgen:
“Als ik een tientje had gekregen voor iedere keer dat iemand me bedankt dat ik ze zo goed had geholpen, dan was onze financiering dubbel en dwars rond. Ik heb de afgelopen twee jaar voor niets gewerkt en ik kan niet aan de gang blijven. Bovendien moeten we als organisatie ook uitbreiden zodat we meer invloed uit kunnen oefenen.”
Human Rights in Childbirth steunen? Bekijk hier de campagne!