Vaders van nu zijn vaak op zoek naar hoe ze het beste invulling kunnen geven aan hun rol als vader.
Jeroen de Jong, vader van drie kinderen, coach, trainer en oprichter van de Praktijkvader, besloot de training Vadervuur te geven: hoe word je de vader die je je kinderen gunt?
“Vadervuur is een training die ik geef. Een groep vaders gaat daarin aan de slag met hun vaderschap en wat ze daaruit willen halen. De insteek is ‘hoe word je de vader die je je kinderen gunt’. Ik merk dat vaders daar wel een beeld bij hebben maar niet weten hoe ze dat in praktijk moeten brengen. We gaan een keer per maand aan de hand van een thema aan de slag met het vaderschap. Dat zijn vaders met kleine kinderen, maar ook vaders met wat oudere kinderen en aanstaande vaders komen op de training af. Soms hebben ze gewoon ook hele praktische vragen en kunnen ze daar nergens anders antwoord op krijgen. Ik creëer die plek en ik help ze bij het vinden van antwoorden.”
Wat voor vragen zijn dat dan?
“Het zit soms in de sfeer van het combineren van tijd en verantwoordelijkheden: je hebt een kind en opeens komt er van alles op je af. Je hebt nergens meer tijd voor, hoe doe je dat met je werk en je gezin en je sociale leven. Moeders lopen hier natuurlijk net zo hard tegenaan maar daar is veel meer aandacht voor, voor vaders was er niet echt een plek waar ze het over dat soort dingen kunnen hebben. Of tenminste, geen plek waar niet meteen iemand zegt ‘jij wilde kinderen, dus je wist van tevoren dat je nergens meer tijd voor zou hebben, je moet niet zo zeuren’. Maar ook je ongeduld naar kinderen toe, hoe voorkom je dat je tegen ze gaat schreeuwen tot bredere dingen zoals ‘ik wil een andere vader zijn dan mijn eigen vader en hoe voorkom ik dat ik in diezelfde valkuil stap’.“
Hoe ben je daar zo op gekomen?
“Mijn hele drijfveer achter de Praktijkvader is dat het normaal wordt voor mannen om over dit soort dingen te praten, dat ze dit delen. Al die mannen moeten het in hun eentje uitzoeken en ze kunnen het meestal ook niet aan hun eigen vader vragen omdat ze het juist heel anders willen doen. Dat is voor een deel ook mijn eigen verhaal, ik ben begonnen met mijn eigen zoektocht toen mijn vrouw zwanger was van onze eerste. Ik was toen 28. Ik wilde zo graag een goede vader zijn, maar ik had geen idee wat dat inhield. Ik wist alleen ‘ik wil het niet zo doen als mijn eigen vader’. Niet dat mijn vader nou zo slecht was, maar ik wilde meer aanwezig zijn, meer betrokken. Dat mijn kinderen meer bij mij terecht konden. Ik ben toen gaan zoeken naar informatie, maar er waren eigenlijk geen boeken. Dus ben ik workshops gaan doen over volwassen mannelijkheid en wat dat is. De afgelopen twaalf jaar heb ik daar een hele reis in gemaakt tot ik zoveel had geleerd en zoveel ervaring had: ik heb inmiddels drie kinderen, ik ben een stuk ouder, het gaat me nu allemaal een stuk makkelijker af dan in het begin. Mijn eigen ervaring in het vaderschap combineer ik met mijn werkervaring als coach en trainer. Zo onstaat er een plek waar mannen kunnen delen over wat ze tegen komen in het vaderschap. Mannen vinden het lastig om vragen over te stellen over vader zijn want dat voelt dan als falen om toe te geven dat je het ook niet altijd weet. Zoals mannen ook vrijwel nooit de weg willen vragen al zijn ze nog zo verdwaald.”
Voor meer informatie, blogs over het vaderschap en een gratis e-book ga naar:
Hoe vaak wordt vaderschap in jouw praktijk besproken? En wat geef je de aanstaande vaders dan graag mee?