Afgelopen weekend werd er een baby achtergelaten in een ondergrondse afvalcontainer in Amsterdam. Verschrikkelijk dat dit soort dingen nog steeds gebeurt en uiteraard heel gevaarlijk, want een kindje kan makkelijk overlijden als het buiten wordt achtergelaten. Voor Barbara Muller is dit juist waarom zij eerder dit jaar De Beschermde Wieg oprichtte, een plek waar moeders die geen andere uitweg meer zien veilig en anoniem hun baby’s achter kunnen laten. Wij spraken met Barbara Muller: “Ik las teveel berichten over dood gevonden baby’s in bloempotten, boodschappentassen en in koffers en realiseerde me, dit zijn slechts de toevalligheden die aan het licht komen.”
Waarom ben je De Beschermde Wieg begonnen?
“Omdat er een doelgroep vrouwen is, zwanger of net bevallen die in nood zijn en die niet de reguliere hulpverlening durven, kunnen of willen inschakelen. Denk hierbij aan zwangerschap door verkrachting/incest, eerwraak, hele jonge meisjes of illegale vrouwen/vluchtelingen. Vrouwen die weten dat ze hun baby niet zelf op kunnen voeden. Ik las teveel berichten over dood gevonden baby’s in bloempotten, boodschappentassen en in koffers en realiseerde me, dit zijn slechts de toevalligheden die aan het licht komen. Er moet een veilige uitweg komen voor deze vrouwen en hun baby zodat ze later, als ze het hoofd boven water hebben, terug kunnen komen op de beslissing of gegevens achter kunnen laten. We proberen wel met een 0800 nummer deze vrouwen in een vroeg stadium te bereiken zodat we preventief kunnen kijken wat we kunnen doen om te voorkomen dat een baby op een onveilige plek achter wordt gelaten of, erger nog, wordt gedood. We willen zelfs vermijden dat een baby bij ons in de Beschermde Wieg-kamer wordt achtergelaten. Echter als een moeder bij ons haar baby brengt, dan heeft ze besloten afstand te doen en is de baby veilig. De hele kamer is erop gericht dat moeder uitgenodigd wordt in contact te treden met de Beschermde Wieg-moeder die achter de kamer woont. Op www.beschermdewieg.nl lees je hoe dit in zijn werk gaat.”
Wat heb jij persoonlijk met (te vondeling gelegde) baby’s?
“Baby’s zijn zo mooi, zo puur, onbeschreven en hebben geen enkel kwaad in zich. Baby’s kunnen zich niet beschermen, hebben geen stem wanneer ouders niet voor ze kunnen of willen zorgen.
Ik vind dat ieder kind een glimlach verdient, een twinkeling in zijn of haar ogen, een veilige start en kans op een gelukkig leven. Daar zet ik me voor in tot ik mijn ogen sluit. Ik vind het vreselijk dat in ons land zes dode vondelingen gevonden worden per jaar en 1 tot 2 levende. Langs de kant van de weg, in een plantsoen……Dat is wat we weten, veel weten we ook niet.
Dan maar liever een baby in in onze Beschermde Wieg kamer. De overheid doet onvoldoende om dit aan te pakken. Wij helpen hen er graag bij!”
Wat is je achtergrond?
“Ik heb een bedrijfskundige / management achtergrond. Vanaf mijn 22ste had ik leidinggevende functies oa bij D-Reizen, Vedior, Thuiszorg Rotterdam en de Raad van de Kinderbescherming.
Mijn roer ging om toen mijn oudste dochter zich door de pil heen melde. De idealist in mij ontwaakte en ik wilde me alleen nog op vrijwillige basis inzetten om t leven van anderen beter te maken. Kinderen in het bijzonder.”
Er was ook wel weerstand tegen de Beschermde Wieg, o.a. Van staatssecretaris Teeven die zei dat het tegen de wet was: wat vind je daar van?
“Ik begrijp dat hij zich bevindt in een omgeving waar regels en wetten gelden, maar als een maatschappelijk probleem zich aandient is het goed verder te kijken dan de letter van de wet en moet er actie genomen worden. Omdat deze wet al genoeg kinderlevens heeft geëist.
Ik denk dat tijd de enige leermeester zal zijn en hoop dat politiek DenHaag uiteindelijk besluit een moeder die haar baby naar een veilige voorziening brengt niet strafbaar te stellen. Dat is namelijk een daad van liefde, moed en zorg.”
Je werkt aan meerdere projecten, waaronder ook het babyhuis, wat zijn je plannen/dromen voor de toekomst?
“Iedere grote stad moet een Beschermde Wieg-kamer krijgen. Wij zoeken mensen die dit aan huis zouden willen organiseren. mensen met een groot hart voor kinderen en hun biologische ouders.
Verder wil ik graag een tweede Babyhuis oprichten, maar daar hebben wij jaarlijks 150.000 euro voor nodig. In Dordrecht gaat het echt heel goed en hebben we 8 uit-huis-plaatsingen in 9 maanden tijd kunnen voorkomen. Ons doel is de ouders betrokken te laten blijven bij de verzorging en opvoeding van hun baby maar ze de ruimte te geven hun leven eerst op de rit te krijgen. Ook hebben we begin september drie moeder-kind units geopend in het Babyhuis. Een droom kwam daarbij uit. We zaten direct vol. Ik hoop dat we subsidie gaan krijgen van de gemeente, omdat we de gemeente uiteindelijk veel geld besparen (een uit-huis-plaatsing kost zo’n 100.000 euro per jaar maar waar het ons om gaat is dat er grote hechtingsproblemen ontstaan die echt vermeden kunnen worden. Moeders moeten een kans krijgen wanneer ze dat zo graag willen. Wij bieden die kans.
Verder hoop ik te blijven schrijven met als doel onderwerpen aan het licht te brengen die eigenlijk verscholen blijven. Mijn boek Kind zonder stem (Uitgeverij The House of Books) is deze maand uitgekomen en vertelt over de hobbelige weg vol obstakels en uitdagingen om het Babyhuis en de Beschermde Wieg te realiseren. Ik hoop er vele ogen mee te mogen openen. De gehele opbrengst gaat ook naar de stichtingen.”
Meer lezen over Barbara en De Beschermde Wieg? Ga naar haar website!
Grappig, ik hoorde over deze baby en dacht toen meteen aan dit project maar dan vanuit de gedacht “dat heeft dus helemaal geen zin, want dit bestaat al, maar in haar wanhoop en schaamte en verwarring kwam deze moeder er dus in elk geval niet aan toe om hier gebruik van te maken”. Dus ik vind het een mooi idee, maar ik denk dat het de doelgroep niet gaat bereiken, tenzij het iets is dat bij wijze van spreke in elke wijk te vinden is en grote bekendheid heeft. Maar ook dan denk ik dat vrouwen in dit soort situaties angstig zijn dat men haar “die deur” binnen ziet gaan. Het zijn ongetwijfeld geen bewuste rationele beslissingen die in dit soort situaties genomen worden. Maar ik vind de intentie en liefde achter dit project wel erg mooi. En soms moet de praktijk laten zien dat iets wat kansloos lijkt, wel degelijk gaat helpen.
'Vroedvrouwen in Verbinding' (VIVE)
Wow, wat een prachtig initiatief! En wat een kans voor de moeders! Ontzettend veel succes gewenst.
Verloskundigenpraktijk Voorhout
Arme baby natuurlijk, maar zeker ook arme moeder waar nu een klopjacht op gehouden wordt…wat zal ze bang en eenzaam zijn deze dagen.Elk gedegen initiatief dat deze situaties voorkomt is toch welkom?Succes!
Verloskundigenpraktijk Kleverpark
Wat een mooi initiatief vanuit een warme gedachte. Michelle heeft natuurlijk gelijk dat er kritische opmerkingen te plaatsen zijn. Veel verbinding tussen allerlei initiatieven werkt goed, al is preventie van dit soort casuïstiek het best. Ongeplande zwangerschappen zijn niet te voorkomen, ongewenst hopelijk wel!
JUNO verloskunde