Bevallingstrauma’s. Een flink aantal vrouwen worstelt er mee. Ja, ze kregen er een prachtig kind voor terug, maar het gebrek aan eigen inbreng, aan controle blijft spelen. Na haar eerste bevalling dacht vrouwencoach Jo-Anne van de Bor ‘dit doe ik de volgende keer dus heel anders!’.
Ze wilde zelf de regie, autonoom bevallen. Hoewel ook de tweede bevalling niet van een leien dakje ging en eindigde met een keizersnede, kijkt Jo-Anne er toch tevreden op terug: “DAT ik zelf die keuzes kon maken geeft zo’n geweldig krachtig gevoel!” 11 november organiseert Jo-Anne een symposium over autonoom bevallen.
“Toen ik zwanger werd van mijn tweede kind, Berk, dacht ik ‘nu wil ik het wel héél anders doen dan de eerste keer!’ Vanwege mijn eerste bevalling, die eindigde in de OK, was ik direct medisch bij mijn tweede zwangerschap. Dat wilde ik niet, het voelde niet goed, dus ik ben me in gaan lezen: wat zijn nou precies de risico’s en vind ik die acceptabel? Ik stapte over naar Tanja Smeets, een vroedvrouw die holistisch werkt en de autonomie ondersteunt. Ze is inmiddels geëmigreerd dus ik bofte echt dat ze nog net mijn bevalling kon doen. Tanja noemt zichzelf een Nieuwetijds Vroedvrouw en werkt heel sterk vanuit vertrouwen, dat voelde direct goed voor mij. Ondanks de medische indicaties heb ik toch gekozen voor een thuisbevalling. Ik heb alle risico’s goed bekeken en doorgesproken, ook met mijn man, en er voor gekozen om er mijn eigen bevalling van te maken.”
En hoe ging dat?
“Prachtig begonnen, in een bevalbad, met kaarsjes, precies zoals ik het zelf wilde. Maar uiteindelijk ben ik toch in het ziekenhuis terecht gekomen. Na 11 uur om de twee minuten weeën zat ik op 3 centimeter. Toen heb ik er voor gekozen om toch naar het ziekenhuis te gaan. En daarna zelf gekozen voor een keizersnede toen het nog steeds niet lukte. Maar ook dat weer op míjn manier, een halve lotus keizersnede – een primeur in het Diaconessenhuis Utrecht – en geen navelklem maar een navelveter. Achteraf voelde dat zo krachtig, dat ik toch zelf de regie had gehouden. Dit is dus autonomie! Dit is zelf bepalen! Daar bedoel ik niet mee dat ik het allemaal weet en dat ik alle goede keuzes heb gemaakt, maar DAT ik zelf die keuzes kon maken geeft zo’n geweldig krachtig gevoel.”
Hoe kwam je op een symposium?
“Omdat ik het zelf zo krachtig had ervaren dacht ik ‘hier moet ik wat mee doen’ dus terwijl ik nog op mijn kraambed zat ben ik dit symposium gaan organiseren. Nu denk ik wel eens dat ik dat in een vlaag van verstandsverbijstering heb geroepen, want ik heb me wel een beetje verkeken op hoeveel werk dat zou zijn!”
Maar nu is er ook een fantastisch programma, wie komen er allemaal?
“Het is wel echt heel tof! Autonomie van alle kanten: ervaringsverhalen van vrouwen die vertellen hoe belangrijk autonomie is, een verloskundige die spreekt over hoe ze zich niet meer kon vinden in alle protocollen, Wilma Duijst komt vertellen over de juridische aspecten, dus echt hoe je dat dan doet, wie er waarvoor aansprakelijk is, wie heeft er wanneer gelijk. Wilma Duijst doet een workshop. Noorderzicht van de bekende Rebekka Visser komt ook en Stichting Bevallingstrauma komt vertellen over PTSS na de bevalling, hoe dat te voorkomen en hun onderzoek naar informed consent. Het is echt een heel mooi programma!”
Allemaal heen dus, er zijn nog een paar plekken.
Wanneer? 11 november 2017, 10:00 tot 16:00
Waar? St. Aegtenkapel te Amersfoort
Prijs: € 100, – incl. thee, koffie, taart van de gebakfiets plus biologische lunch Studentenprijs € 50, –
Accreditatie NVOG 5 punten, KNOV 5 punten
Meer info over Jo-Anne en het symposium hier op haar website!